من آزادم تا افکاری شگفت انگیز داشته باشم. من فراتر از محدودیت های گذشته و به سوی رهایی حرکت می کنم و اکنون همان چیزی میشوم که برای بودنش خلق شده ام. ما انسان ها بی هدف آفریده نشده ایم که بی هدف زندگیکنیم. خالق ما خداست که از صفات خودش در ما قرار داده است پس وظیفه ما یافتن اینصفات و پرورش آنها در درونمان است. نیروهایی که خداوند در اختیار ما قرار داده همدرونی هستند و هم بیرونی، که هر کدام جهان خود را دارند و با استفاده درست از این نیروها می توانیم رشد کنیم و بالابرویم و به خدا برسیم یا اینکه با نادیده گرفتن این نیروها و غرق شدن در افکار منفیخود را از قدرت مطلق دور کنیم این اختیار را خدا به ما عنایت کرده تصمیم با خودماناست که در کدام جهت از آن استفاده کنیم.
خداوند ما را متعادل کننده ی نیروی درون و نیروی برون قرار داده است ما در رأسمثلثی قرار داریم که سمت راست آن نیروی درون و سمت چپ آن نیروی برون است؛ نیرویدرون شامل فکر، عقل، اندیشه، تزکیه، معرفت و آگاهی می باشد و نیروی برون شامل جهان مادیو آموزش هایی که از بچگی می بینیم و تجربیاتی که کسب میکنیم که ما باید با حفظ تعادلاین دو نیرو زندگی را پیش ببریم و انسانی ثابت قدم و پایدار پرورش بدهیم که باناملایمات کوچک و بزرگ زندگی به هم نریزد و در هر زمانی کمال استفاده را برایارتقاء خود بکند، کافی است کمی فکر کنیم که توانسته ایم این تعادل را حفظ کنیم یانه. انسان متعادل با هیچ چیز به هم نمی ریزد ولی انسان نامتعادل با یک تلنگر هم بههم می ریزد .خودکشی هم کار انسان نامتعادل است. دنیای درون مثل آینه است که دنیای بیرون را منعکس می کند؛ هرچه درون ما پالایششده باشد این انعکاس واقعی تر می شود هرچه در درونمان ناخالصی داشته باشد اینانعکاس غیر واقعی تر می شود، مثل آینه های محدب و مقعر شهربازی که تصویر ها را غیرواقعی نشان می دهند. انسان هر زمانی که تصمیم بگیرد می تواند از این نعمت خدادادی استفاده کند، هراتفاقی هم که افتاده باشد وقتی شروع به تزکیه و پالایش می کند همه چیز عوض می شود.نیاز به شخم زدن لجن های درون نیست، چون کمک نمی کند، آزار دهنده تر می شود. همین که دنبال اصلاح ودرمان باشد همه ی افکار منفی و آزاردهندهمشکلات روحی و روانی از بین می رود و محو می شود. طبیعی است که یک شخص بیمار و نامتعادل به هم ریخته باشد ولی این دردها و رنج ها باعث می شود چیزهایی را آموزش ببیندو یاد بگیرد و کامل شود؛ زمانی می رسد که همه ی آنها تبدیل به شیرینی می‌شوند. انسانمی‌تواند رویاهای بسیار زیبا و دلچسب مثل تصور یک منظره سرسبز و رویایی داشته باشدو لذت ببرد و همین طور می‌تواند غرق در افکار منفی و تاریکی‌ها شود و عذاب بکشد. این کاملاًبه باور انسان بستگیدارد. ذهن ما یا جای افکار خوب است یا افکار بد؛ در یک لحظه نمی‌توانیم هم خوب فکرکنیم و هم بد، پس این به خود ما بستگی دارد که هر لحظه انتخاب کنیم به چه چیزی فکرکنیم، به نتیجه ی آن فکر هم فکر کنیم که چهثمری دارد؟ پس هرچه مثبت نگر باشیم در آرامش بیشتری به سر می بریم. به قول استاد قدم در راه راست در دراز مدت جوابمی دهد و به اصل می رسد. همه چیز در هستی و وجود ما هست و برای ماست فقط باید یادبگیریم که چگونه و در کجا استفاده کنیم.
ذرات نور ما را به منشأ نور می‌رساند کافی است که آن کور سو را دنبال کنیمتا به روشنایی حقیقی برسیم و تلاش کنیم که سست ایمان نباشیم چون سستی ایمان باعثنگرانی می شود. امیدوارم از هردو نیروی درون و برون به بهترین شکل استفاده کنیم.
درباره این سایت